De familie Nonfrustie

De ouders Bettie en Bruno, hebben geen last van schaamte en frustraties op het gebied van naaktheid. Hierdoor kent hun tweeling Karin en Dennis, dit ook niet omdat zij alleen of in allerlei combinaties van broer, zus en ouders onder de douche en in bad gaan. Tijdens dit samen baden leren ze de kinderen alles over persoonlijke hygiëne.

De ouders praten open over seksualiteit in hun bijzijn. De kinderen reageren hier niet op, ze horen het wel. Hun voorlichting loopt volgens het pad van vraag en antwoord, waarbij Karin degene is die de vraag stelt.

“Mam, waar komen de kinderen vandaan?
“Uit de buik van hun moeder.

“Mam, hoe komt dat kindje erin?”
“Hun moeder en vader gaan vrijen en dan komt er een kind.”

“Mam, hoe gaat dat vrijen?”
“Je hebt een mannetje en een vrouwtje. Het mannetje heeft een piemeltje net als je broer. Het vrouwtje een gleufje net als jij. In het piemeltje van het mannetje zitten zaadjes en in het gleufje van het vrouwtje een eitje. Het mannetje doet zijn piemeltje in het gleufje van de vrouw en doet zijn zaadjes bij haar eitje en dat eitje wordt dan een kind.”

“Kan ik ook al kindjes krijgen?”                                                                                                                                                                                                                                    “Nee, als je groot bent wel, maar dan moet je eerst je eigen papa zien te vinden.”
“Wie is dat dan?”
“Dat weet je nog niet. Ik heb jouw pappa op mijn werk gevonden.”
“Dan ga ik later ook naar jouw werk om mijn eigen pappa te vinden.”
“Goed idee.”

Na de basisschool geven de ouders de verdere voorlichting op een hapsnap manier. De tv is vaak een ideaal middel om gesprekken hierover te starten. Tijdens een tv-programma waarin homoseksualiteit ter sprake komt zegt Karin: “Pap, op school zeggen sommige kinderen dat het vies is en kan genezen.”
“Het is aangeboren en zeker niet vies. Liefde, in welke vorm dan ook, is dat niet. Stel, iemand heeft rood haar, dat is ook aangeboren. Mensen in zijn omgeving zeggen: ‘Gadverdamme, rood haar, daar kunnen we iets aan doen.’ Jij denkt, ik heb er geen problemen mee. Je luistert naar de mensen om je heen, die je veroordelen om je haarkleur. Je moet naar een kliniek waar ze je haar blond verven. Jij kijkt in de spiegel en denkt, dit ben ik niet. De mensen om je heen vinden het prachtig. Je gaat verder met je leven, tot je weer in de spiegel kijkt en ziet dat je haar, weer rood kleurt. Nu kan je twee dingen doen. Je accepteert het rode haar en dan ben je gelukkig of je blijft je haar verven en ben je zeer ongelukkig. Snap je het of lul ik volslagen onzin? ”
“Deze keer klinkt het niet hélémáál onredelijk wat je verteld. Jullie vinden het dus niet raar of vies?”
“Nee, malle, je bent wat je bent.”
Hij denkt, die is dus minimaal bi.
“Waarom heb jij die domme grijns op je gezicht?” vraagt Bettie aan Bruno.
“Ik dacht ergens aan.”
“Het zal wel over seks zijn.”
“Yep.”