Het gebakje

Het gebakje

 

“Het is hier niet toegestaan om zelf eten of drinken mee te namen.”

Deze tekst zult u ongetwijfeld herkennen.  Met dit in gedachten gaan we op een terras zitten in het stadje Talmont-saint-Hilaire waar we, in de vakantie, brood halen en boodschappen doen. Het terras heeft uitzicht op het plaatselijke kasteel, wat het een extra dimensie geeft. Tijdens het brood halen nemen we af en toe een gebakje mee bij de bakker. In ons vakantiehuisje eten we dit bij de koffie op.

Omdat de bakker aan hetzelfde plein gevestigd is als het terras overwegen we elke keer als we brood halen, om een keer op dat terras een kop koffie met een gebakje te nemen. Om verschillende redenen, zoals het weer, komt het er niet van van.

Op een dag is het zover. We zitten onder een parasol aan een tafeltje. De ober komt vragen wat we willen consumeren. We bestellen twee cappuccino, want daar zijn we in Frankrijk gek op. Na verschillende keren ‘gewone’ koffie te hebben geprobeerd, zijn we daarop uitgekomen.
“Wat voor soorten gebak heeft u,” vraag ik.
“Daar op de hoek is een bakker. U kunt daar een gebakje halen en hier bij de koffie opeten.”
Even denken we dat hij een grapje maakt, want we kennen de tekst: ”Het is niet, enzovoort.”
De ober blijft volkomen serieus en loopt naar binnen om onze bestelling uit te voeren. Wij kijken elkaar aan en besluiten om niet naar de bakker te gaan. Tijdens het genieten van de cappuccino schiet mij een voorval in Frankrijk te binnen. In 1987 zijn we, tijdens onze vakantie, op een markt in het zuidwesten van Frankrijk. Mijn vrouw en de kinderen zijn op zoek naar iets voor thuis, ik heb geen idee meer wat. Ik zit op een muurtje te wachten tot ze terugkomen. Tegenover mij is een café met een terras. Ik zie een man met een, klein, stokbrood aankomen. Hij gaat zitten en bestelt iets bij de ober. Tot dan toe is alles normaal. Zodra hij zijn koffie heeft gekregen haalt hij het bekende papiertje van zijn stokbrood en begint het op te eten. Ik denk, daar krijgt hij gezeur over. De ober loopt regelmatig langs zonder aandacht aan de etende man te schenken. Stel nu dat dit niet mag, dan drinkt de man zijn koffie thuis of op zijn werk en loopt het café die omzet mis denk ik.

Wil je de eerste van je vrienden zijn die dit deelt?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *